Amach a Tháinig Siad
Amach as an uisce a tháinig siad,
Sheas siad ar an talamh,
Gach éin, gach duine, gach rud
Áit éigin ón Moll Theas go Gallimh.
B’féidir gurb idir Gallaimh agus an Tuaisceart
é a d’éirigh an saol ón uisce mhór,
Léim na h-éin suas sa spéir,
agus d’oscail béal an fhéacadóir.
I ndiaidh sin, bhí na cuileoga ag eitlilt,
A saoil leis na gaothe a chaith,
Ag glao, féach orm, táim soar,
Táim cosúil leis na h-éin, táim go maith.
D’féach na h-éin ar chuileoga na spéire,
Cosúil leo siúd, d’eitilt siad,
Mar bhí éad orhtu roimh na cuileoga,
Bhí ocras orthu, d’ith siad iad!
This poem in English, German and Low Saxon